Ik schreef eens een gedicht …

Ik schreef eens een gedicht
en het gedicht stond op, deed een stap achteruit
en bekeek mij –
argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan
kijken
bekeek het gedicht zijn dichter.
Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies
zoals ik geschreven had,
en de deur ging open en op de drempel stond –
maar dat had ik niet geschreven, dat wist ik zeker!
En het gedicht verscheurde mij, gooide mij haastig weg.

Dit is een gedicht van Toon Tellegen uit  het boek “Als we vlammen waren”.
Dit plaatsen we in het kader van de #uitgesteldeboekenweek.

Written by Paul