Opdat we niet vergeten: Herdenking van het bombardement op Rotterdam.

“sssst, sssst” (als in “stil nou”) klonk het vaak de laatste jaren in april/begin mei als al die ‘oorlogshitsers’ weer op tv kwamen. Actualiteitenprogramma’s, documentaires, films etc. over de Tweede Wereldoorlog. Toen nog vaak elk jaar ‘A bridge too far’ en ‘The longest day’ of weer over King Kong en Prins Bernhard, in die tijd nog vaak herhalingen die telkens opnieuw vertoond werden.

“sssst, sssst”, zei oma dan altijd, want hoe ouder hij werd hoe meer bij opa die programma’s, films etc. verhalen en emoties los maakten. En oma kende de radio/tv gids uit haar hoofd, dus daarom “sssst, sssst”, dan hoefde het niet te worden aangezet. De dames van de thuiszorg werden in die tijd, door oma bij binnenkomst, ingefluisterd “niet over de oorlog beginnen, hoor meissie”. Als ze wel die “fout” maakten, kregen ze vaak de volle laag. Nee, niet omdat hij boos op hen was, niet omdat hij boos was op de oorlog…..puur om te benadrukken dat dit elk moment weer kan gebeuren, dat de mensen die dit veroorzaken altijd op kunnen staan. Dat bleek ook wel uit de “beter gebekten” die wel het gesprek aangingen, die kwamen altijd met diezelfde conclusie.

“sssst, sssst”, zeker als het over de razzia in Rotterdam ging. Voor het verzamelen en afvoeren bij de Kuip was altijd veel aandacht, aandacht voor het verzamelen en afvoeren bij de Heineken’s brouwerij in Crooswijk kwam er altijd minder af. Zijn Crooswijk!

Oma had het eigenlijk als het over die jaren ging “alleen”over het bombardement. “Twee keer mijn huis kwijtgeraakt, hoor je niemand over”, was het dan altijd. Haar geboortehuis in de Zwarte Paardenstraat en het huis in Den Haag waar ze daarna opgevangen werd.

In de bijna 70 jaar na de oorlog hebben ze nog zulke mooie dingen meegemaakt, met elkaar, met hun familie, met hun dochter en schoonzoon, met hun kleinkinderen en achterkleinkinderen en iedereen die hun pad kruiste. Maar, die vijf jaar in de jaren ‘40 en wat hen en vele anderen toen is aangedaan, is nooit uit hen verdwenen…

…daarom, ging ik in 2020 en 80 jaar na dato hier op mijn facebook pagina, https://www.facebook.com/herdenking14mei1940, iets moois doen om het Bombardement op Rotterdam te herdenken!

Samen met Joop van der Hor en Roel van Deursen maakte ik een ‘lint van gedichten’ door Rotterdam, veertien gedichten voorgedragen door veertien dichters om op 14 mei stil te staan bij het bombardement op Rotterdam: https://www.facebook.com/herdenking14mei1940/posts/2655158588138276

#OpDatWijNooitVergeten #SterkerDoorStrijd

Michel Siep

Written by Paul