Opdat we niet vergeten: Er was ook humor 2

Wederom een bijdrage uit het boekje “Ken-je-die?”, een bundeltje volkshumor uit de oorlogsjaren, soms leuk, soms venijnig, soms een tikje grof, maar altijd anti-Duits. Wat niet anders kan omdat Nederlanders ze aan elkaar vertelden.

Een katholiek deelt in de biecht aan zijn kapelaan mede, dat hij een NSB’er heeft doodgeslagen.
– Hebt u er berouw van?
– Neen.
– Dan kan ik niets voor u doen. U zou echter nog eens kunnen praten met den anderen kapelaan. Die is ouder dan ik en kan u met zijn ervaring misschien van dienst zijn.
Doch ook de tweede kapelaan vraagt:
– Hebt u er berouw van?
– Neen.
– Dan kan ik u niet helpen.
Nu wendt de katholiek zich tot de pastoor.
– Hebt u er berouw van? vraagt ook deze.
– Neen.
– Ja, dan is het een moeilijke zaak. Ik moet er over denken. Kom over een paar uur even bij mij terug.
Als de katholiek zich weer meldt, zegt de pastoor:
– U weet dus zeker, dat u geen berouw voelt?
– Heel zeker.
– Ja, dan moet u eens goed luisteren. Ge weet dat ge een dagelijkse zonde niet hoeft te biechten. Als ge elke dag een NSB’er doodslaat, maakt ge van uw misdrijf een dagelijkse zonde. En dan hoeft ge ook niet te biechten.

Written by Paul