Iedereen doet mee!

door onze politiek redactie:

Sinds 2016 is er een (internationaal) VN-verdrag dat tot doel heeft de positie van mensen met een beperking te verbeteren.
Dat zijn mensen die bijvoorbeeld slecht zien, doof en/of blind zijn, dan wel een andere lichamelijke of verstandelijke beperking hebben of psychische problemen.2 miljoen mensen in totaal die niet altijd ten volle kunnen meedoen in de samenleving. Om dat verdrag in Nederland werkend te krijgen zijn er nieuwe wetten gekomen ofwel bestaande wetten aangepast. Neem bijvoorbeeld de Kieswet waarin is geregeld dat de stemlokalen met ingang van 1 januari 2019 voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Er is een programma bedacht, te weten “Iedereen doet mee!”, dat tot doel heeft te komen tot een inclusieve gemeente waarin iedereen mee kan doen, en waarin alles dat wordt bedacht en gedaan, gebeurt in samenspraak met mensen met een beperking .Het manifest waarin een en ander wordt verwoord werd op 30 september 2020 door Marten Japenga ondertekend.

Tot zover de theorie en dan nu de praktijk. De afgelopen maanden was er nogal wat commotie over het Wmo-vervoer, behorend tot de portefeuille van Laurens Franzen. Het college gaf aan dat vanaf 1 september 2020 iemand met een beperking niet meer een uur maar minimaal 24 uur van tevoren aan moet geven dat hij of zij op pad wenste te gaan. Bovendien mocht de vervoerder minder stipt gaan rijden dus ook die wachttijden werden langer. Daar viel niet over te discussiëren, als de gemeenteraad anders wilde dan zou dat ons geld gaan kosten, dan moesten we zelfs gaan betalen voor de andere BAR gemeenten. Want Ridderkerk heeft een eigen contract maar mag zelf blijkbaar niet meer beslissen. De maatregelen gaan lijnrecht tegen de bepalingen van het VN-verdrag in.

Arianne Ripmeester van de PvdA Ridderkerk is fel tegen deze maatregelen en kwam direct in actie. Zij heeft officiële vragen gesteld in het voorjaar van 2020.Ook zorgde zij ervoor dat een motie bijna unaniem werd aangenomen waarin het college de opdracht krijgt om dit niet te doen. Voorts werd er contact gezocht met diverse betrokkenen, politieke en apolitieke organisaties, belangenorganisaties, inwoners met een beperking, zowel binnen als buiten Ridderkerk. Binnen de BAR bleek al snel dat de burgerplatforms op voorhand niet waren geraadpleegd door het college, zij waren niet eens gehoord. Dit alles strookt totaal niet met het door de gemeenten ondertekende manifest “Iedereen doet mee!”. Er begon een ware lobby op gang te komen, binnen en buiten de BAR. Er kwamen stukken in de lokale kranten in de drie BAR-gemeenten en dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat de wethouders binnen de BAR geen andere keus hadden dan over te gaan tot een fikse bijstelling van het beleid. Je kunt en mag nu gewoon tot een uur van tevoren ook nog een beroep doen op het Wmo-vervoer. Een mooi resultaat van de actiegroep, maar het blijft toch apart dat Laurens Franzen aangeeft tot inzicht te zijn gekomen en vervolgens even verzuimd heeft te vermelden dat het participatietraject weer eens tekort heeft geschoten en dat hij uiteindelijk ook niet meer om de actievoerders heen kon.

Written by Paul