Opdat we niet vergeten: Vier generaties in één verhaal.

Als je in 1893 geboren bent, zoals mijn opa, dan heb je twee wereldoorlogen mee gemaakt. En toch weet ik me uit mijn eerste 20 levensjaren, toen opa nog leefde, niet dat Opa Wols er ooit over heeft gesproken. Misschien was ik niet nieuwsgierig genoeg of kwam het onderwerp echt niet aan bod als wij op zondagochtend op de koffie gingen. Opa en oma Wols leefde tijdens de oorlogsjaren aan de Molendijk met 4 kinderen, twee dochters en twee zoons waarvan er één al getrouwd was en op Alblasserdam was gaan wonen, de andere zoon, mijn vader was nog maar een klein mannetje, geboren in april 1938. Hij vertelde al eerder in deze reeks over zijn herinneringen aan de oorlog. Het enige moment waar ik met opa sprak over de oorlog was in mijn militaire diensttijd, wat was hij trots op zijn kleinzoon die ook nog eens zijn volledige geboortenaam had meegekregen, Paulus Andries Wols. Ik weet het nog goed op een zaterdagavond, bij opa branden nog licht toen we voorbij de Riederborgh reden, waar opa inmiddels woonde. Dat was niet vreemd hoor, want opa genoot van tv programma’s en keek tot werkelijk op alle zenders alleen nog ruis of testbeeld te zien was. Die avond kwam er uit het dressoir een kistje met oude foto’s. Zijn foto’s uit de periode dat hij militair was. Wat maakte dat een indruk, maar nog kwam het niet in me op om door te vragen naar de oorlogsjaren, nu eigenlijk best gek. Ook deze week kwam het tijdens het bezoek aan mijn ouders weer even op het gesprek wat we hebben opgenomen over de oorlogsherinneringen van mijn vader. Waarbij het al snel ging over de foto die ik had geplaatst bij het bericht, tja ik had uit het archief een foto van ons gezinnetje, op de koffie bij opa en oma aan de Molendijk geplaatst. Al snel kwamen de oude fotoboeken uit de kast. Kijk dit ben ik zei m’n vader, op de foto met mijn moeder, m’n zus Marie en nichtje Jannie Lagendijk. Dat was net na of tijdens de oorlog. En kijk hier was ik nog jonger… Ook kwamen de waarschijnlijk door mijn opa in zijn schatkistje bewaarde stamkaarten en identiteitsbewijzen te voorschijn. Ik heb er snel wat foto’s van gemaakt beseffend dat het nu aan mij en onze generatie is om die herinneringen door te geven. Eenmaal thuis heb ik weer vol trots de buit op m’n telefoon met Danny, onze zoon gedeeld. #opdatwenietvergeten

Paulus Andries Wols,
Programmaleider Ridderkerk FM

Written by Paul