Politieke incontinentie?

door onze politiek redactie:

Dit is een gedeelte van een persoonlijk verhaal dat werd verteld door ene Daniëlle en in het tijdschrift Vriendin werd opgetekend:

“Ik verloor zelfs urine met lopen of met het nemen van een klein afstapje, zoals een drempel. In het begin probeerde ik me te redden met inlegkruisjes. Al snel stapte ik over op maandverband. Wel vijf, zes keer per dag moest ik dat verschonen. En uiteindelijk moest ik incontinentieluiers gaan gebruiken. Dat is een heftige stap. Bij incontinentieluiers denk ik aan oudere mensen, niet aan een vrouw van mijn leeftijd. Het meest gênante vond ik nog wel de geur. Je houdt gewoon niet tegen dat het gaat ruiken, hoe vaak je ook naar de wc gaat en jezelf verschoont. Ik herinner me nog dat Tim mij er een keer op attendeerde nadat ik naar de wc was geweest. We zijn heel open en eerlijk tegen elkaar, maar toen hij dat zei, kon ik wel door de grond zakken. Dit kon zo niet langer!”

Al een aantal jaren is het incontinent zijn onderwerp van discussie (geweest) in de Ridderkerkse politiek.
Hoe gaan we om met het incontinentiemateriaal en dat in het verlengde van het inmiddels uitgerolde afvalplan?
Afgelopen donderdagavond kwam het hoge woord eruit: Er is BAR-breed een speciale route voor ingeregeld.
Dus iedereen in de straat, buurt e.d. weet dat je incontinent bent.
Gewoon omdat je je minicontainer 26 keer extra per jaar aan de kant van de weg mag zetten.
De minicontainer die voorzien is van een sticker met je adresgegevens.
Toch fijn om te weten op welke wijze je privacy in Ridderkerk is gewaarborgd.

Written by Paul