Kleurrijke brandweerman Cees Hofman stopt noodgedwongen

door Hans Muntz

Eigenlijk wil “Mees Cees” niet, maar medische problemen zetten een streep door zijn 18-jarige loopbaan bij de brandweerpost Ridderkerk. Als vrijwillig leer-werkplek begeleider en bevelvoerder is hij per 1 november afgezwaaid. Jammer, maar noodgedwongen.

Op 1 september 2004 werd Cees Hofman als adspirant brandwacht aangesteld in de dagdienst. De toen 41-jarige timmerman werkte bij de Kievit aan de Houtstraat in Ridderkerk. In de jaren die volgde groeide Cees door naar een allround brandweerman. In de tussentijd veranderde hij van werkgever en ging voor de klas staan op het Actief college in Oud Beijerland. Dit ontging ook de toenmalig commandant Petra Claus niet. Zij vroeg Cees om als leer-werkplek begeleider nieuwe brandweermensen te begeleiden. “Ik heb de afgelopen 15 jaar, samen met o.a. Rob de Graaf, ongeveer 10 mensen begeleid. Een intensieve periode waar veel tijd in ging zitten. Daarnaast kon ik zelf ook binnen het korps promotie maken door de opleiding voor bevelvoerder te gaan volgen. Er bleef in die tijd weinig vrije tijd over”, vult Cees aan.

Roze en rood.

Naast zijn drukke werk op school en bij de brandweer was er nog een gebeurtenis die veel stres gaf. Na een huwelijk van 25 jaar liet Cees weten te gaan scheiden en zijn leven op een andere wijze invulling te geven. Hij gaf aan dat hij gevoelens had voor mannen. Een mededeling die bij familie, vrienden en collegae in sloeg als een bom. Een moedige beslissing, je gevoelens volgen, die gelukkig door familie en vrienden goed werd opgepakt. “Ik heb nog steeds een goede relatie met mijn ex vrouw en de kinderen. Binnen de brandweer is het nooit een punt geweest. In die tijd was het best lastig om openlijk uit de kast te komen. Je was altijd bang wat de omgeving ervan vond. Ik was één van de eerste die binnen de regio een lans kon breken voor een andere geaardheid dan wat “normaal” is. Het was een zware tijd, maar het is goed gekomen. Samen met andere collegae uit het land is het netwerk Roze en Rood opgericht. Hier ben ik ruim 10 jaar lid van geweest, waarvan bijna vijf jaar als secretaris. Vanuit dit netwerk hebben we ons regelmatig gepresenteerd op onze eigen boot tijdens de gay-pride in Amsterdam.   

Hersenbloeding

Donderdag 15 september 2021 zal altijd in zijn geheugen gegrift blijven. “Ik was in de sportschool bezig op de hometrainer toen er ineens een zware hoofdpijn ontstond en ik niet meer wist wat er gebeurde. Een heel naar en onwezenlijk gevoel. Ik ben naar het ziekenhuis gebracht en daar constateerde men dat ik een hersenbloeding had gehad. Een geluk hierbij was dat het overdag gebeurde waar andere mensen bij waren en ik daardoor heel snel in het ziekenhuis belande. Je leven staat daarna werkelijk helemaal op zijn kop”, verteld Cees. Mijn artsen vertelde mij dat de schade beperkt was, maar dat ik er rekening mee moest houden dat het nooit meer voor 100% goed zou komen. Ik heb dat niet willen geloven, dit kan toch niet, nu al leven met een beperking?” Cees is daarna in een revalidatie traject beland waarvoor hij twee tot vier keer per week moet trainen. “Het gaat steeds beter, al ben ik na de training flink versleten. Ook werd geconstateerd dat ik een etalage been heb. (Etalage benen is een vaatziekte waarbij de slagaderen in de benen zijn vernauwd. Red.) Gelukkig sta ik ook weer twee ochtenden voor de klas. Toch heb ik nog een lange weg te gaan. De artsen hebben geconstateerd dat er nog een zwakke plek in mijn hoofd zit die nog een keer moet worden behandeld.”

Terugkeer op de auto niet meer mogelijk.

“Na lang wikken en wegen heb ik besloten dat een terugkeer op de brandweerwagen niet reëel is. In een gesprek met clustercommandant Jos de Graaf en coördinerend bevelvoerder Ton Mans is besloten om per 1 november met ontslag te gaan. Ook mijn andere taak binnen het korps is geen optie meer. Ik ben al enige tijd uit het proces en/of ik dit in de toekomst weer zou kunnen oppakken is twijfelachtig. Het is daarom beter te gaan voor een zo’n goed mogelijk herstel”, verteld Cees. “Ik ga mijn collegae bij het korps zeker missen. Hier deel je dag en nacht lief en leed met elkaar. Het heeft mij veel gebracht en kan ik omkijken naar mooie jaren. Spectaculaire incidenten maar ook incidenten die je altijd bijblijven. Er zijn plekken in Ridderkerk waarbij ik nog steeds kippenvel krijg als ik er langs rijdt.” Binnenkort neemt Cees afscheid van zijn collegae bij de brandweer en schaart zich in de club van oudgedienden. Een club die nog regelmatig komt bijpraten na de oefenavond.     

Heeft u naar aanleiding van bovenstaande ook zoiets van is dit niet iets voor mij, schroom niet en laat u voorlichten Heb je vragen en ben je enthousiast, ga dan naar www.betrokkenvrijwilligers.nl. Zowel brandweermensen met de nodige papieren als aspiranten zijn uitgenodigd om te solliciteren.

Foto’s: Hans Muntz

Written by Paul