De belevenissen van een (kanker)patiënt.

Column door Corine Stolk

Zoals jullie bekend is, ontstond het idee voor een wekelijkse column in de periode dat ik in het ziekenhuis was opgenomen. Inspiratie te over op dat moment.
Je deelt een kamer of zaal met onbekenden en die blijken in hun doen en laten of gewoon kleurloos dan wel juist uiterst kleurrijk te zijn.
Ziek zijn doet soms rare dingen met de mens, zoals er ook weer gezonde mensen zijn die niet weten hoe zij met zieke mensen moeten omgaan.
Dat laatste hebben velen met mij intussen kunnen ondervinden en dat is meer dan jammer, want ziek zijn is geen keuze, het overkomt je.
Het is vaak “gewoon” een kwestie van vette pech.

Op dit moment is mijn behandeling beperkt tot een wekelijkse dagdeelbehandeling (daarbij laat ik de controles even buiten beschouwing).
Dat is mooi, maar bij lange na niet zo inspirerend als een ziekenhuisopname en dat maakt ook dat het lastiger is een wekelijkse column aan te leveren.

In 2010/2011 hadden we in de buurt met drie borstkankerpatiënten te maken.
Twee overbuurvrouwen en ik.
De behandeling speelde zich grotendeels af in het winterseizoen.
Eén van de buurtjes kwam ik regelmatig tegen, gekleed in een zwarte jas, met een turquoise muts en sjaal.
Tja, en vervolgens kom je een keer op de dagbehandeling oncologie en zegt er ineens iemand gedag.
Iemand die je op dat moment niet direct herkende zonder haar zwarte jas en turquoise accessoires.
Zij vroeg mij aan welke kant ik het had, “Links”, zei ik, waarna bleek dat zij het ook links had.
“En buurvrouw X?”
“Euh, dat weet ik niet … hoewel toch wel,
ook links want het is dubieus of die
geopereerd kan worden want het zit te
dicht bij haar hart.”
“Je vraagt je dan intussen toch wel af wat die borstkanker met die linkerkant op heeft.”
Ineens klonk uiterst stoïcijns uit een andere hoek van de zaal “Ik heb het anders rechts”, waarna iedereen begon te lachen, het beste medicijn om er ook mee om te gaan.
Het is natuurlijk ook niet voor niets dat er galgenhumor bestaat.

Tot later.

Written by Paul